(EΣΤΙΑ ΣΤΙΣ 12-6-2001)

Η ξύλινη γλώσσα στην Παιδεία

 

Του Γιώργου Ψαχαρόπουλου*

 

Υποτίθεται πως ο θεσμός των κοινοβουλευτικών ερωτήσεων δίνει τη δυνατότητα στο αρμόδιο Υπουργείο να απαντήσει για τα καυτά προβλήματα της επικαιρότητας, να ενημερώσει τον βουλευτή (και τον κόσμο) για το τι προτίθεται να πράξει και να προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές. Δυστυχώς όμως, ο θεσμός της κοινοβουλευτικής ερώτησης έχει ευτελιστεί σε μεγάλο βαθμό, αφού δίνει πολλές φορές τη δυνατότητα στο Υπουργείο να υπεκφύγει του προβλήματος και όχι μόνο να μην απαντάει επί της ουσίας, αλλά να προχωρεί σε στείρα παράθεση Νόμων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραπάνω είναι οι ερωτήσεις που εδώ και ένα χρόνο καταθέτουμε για την τραγική κατάσταση της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Τις περισσότερες φορές, αντί πραγματικών απαντήσεων λαμβάνουμε μια σειρά από υπεκφυγές και Νόμους, που δείχνουν την πραγματική αδιαφορία του Υπουργείου για τα προβλήματα της Παιδείας. Γιατί πως αλλιώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη συστηματική αποφυγή ουσιαστικής απάντησης, αφού έχει περάσει γραμμή "απαντήστε με μισόλογα, υπεκφυγές, υποσχέσεις, αοριστίες και μελλοντικές αναφορές"…

Στην ερώτησή μας με αριθμό 4051, 21/11/2000 που καταθέσαμε στη Βουλή επισημαίνουμε πως σύμφωνα με εκτιμήσεις, η ανικανοποίητη ετήσια ζήτηση για απόφοιτους Πληροφορικής στην Ελλάδα μπορεί να προσεγγίζει τις 50.000 θέσεις. Ενώ όμως η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη, η προσφορά θέσεων από το Υπουργείο Παιδείας (ΑΕΙ & ΤΕΙ) "στραγγαλίζεται" στις περίπου 6.500 θέσεις το χρόνο.

Αντί ουσιαστικής απάντησης στο οξύ αυτό πρόβλημα της ελληνικής παιδείας και οικονομίας, το Υπουργείο μας επιμορφώνει με τον… νόμο εισαγωγής φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (απάντηση IH 1320, 14/12/2000 )! Μας λέει δηλαδή, ότι "σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 1 του Ν. 1351/1983 (ΦΕΚ 56Α') ο αριθμός των θέσεων των υποψηφίων που εισάγονται στην Τριτοβάθμια εκπ/ση καθορίζεται μια φορά το χρόνο….." , χωρίς να λέει λέξη για το ακανθώδες πρόβλημα. Στη συνέχεια, το Υπουργείο παραθέτει στοιχεία για την επικείμενη εισαγωγή της Πληροφορικής στα σχολεία, αφού επίσης αναφέρει πως "όλα τα Ενιαία Λύκεια και τα ΤΕΕ έχουν προμηθευτεί από το ΥΠΕΠΘ και διαθέτουν σήμερα δύο Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές εξοπλισμένους με ένα modem. Ο ένας υπολογιστής χρησιμοποιείται για τη λήψη διαφόρων εγγράφων και των θεμάτων των Πανελληνίων Εξετάσεων, ενώ ο άλλος για τη γραμματειακή υποστήριξη της σχολικής μονάδας." Για τα παιδιά, πόσοι υπολογιστές χρησιμοποιούνται όμως;

Με την υπ΄ αριθμόν 4947/ 11/01/2001 ερώτησή μας στη Βουλή, θίξαμε την κατ' εξαίρεση μετεγγραφή των τέκνων των καθηγητών και εργαζομένων στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου των Ιδρυμάτων. Ρωτήσαμε το Υπουργείο, "ποιά η έννοια του κεντρικού προσδιορισμού θέσεων σε ΑΕΙ/ΤΕΙ από το ΥΠΕΠΕΘ, όταν ένα ΤΕΙ μπορεί να αποφασίζει για την αυθαίρετη αύξηση του αριθμού των φοιτητών του με δικά του κριτήρια".

Στην απάντησή του (IH 29, 27/02/2001) το Υπουργείο αμύνθηκε της απόφασης με το σκεπτικό πως "το συμβούλιο του ΤΕΙ Θεσ/νίκης αποφάσισε ομόφωνα την καθ' υπέρβαση μετεγγραφή ειδικής κατηγορίας 31 σπουδαστών χωρίς να θιγεί κανένας από τις λοιπές κατηγορίες των υπό μετεγγραφή σπουδαστών". Δηλαδή, κάποιοι μπαίνουν από το παράθυρο, χωρίς όμως να διώχνουν αυτούς που μοχθούν ή εξετάζονται για τις μετεγγραφές, οπότε, σύμφωνα με το ΥΠΕΠΘ, δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε…

Με μια σειρά ερωτήσεων για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ρωτήσαμε τον Υπουργείο για το ρόλο που αυτό επιτελεί, ζητώντας ανάλογη τεκμηρίωση. Στην πιο πρόσφατη ερώτησή μας (5081/598, 17/01/2001), ρωτήσαμε το Υπουργείο αν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο καταθέτει κάθε χρόνο (1997-2000) αξιολόγηση της εκπαιδευτικής πράξης, όπως υποχρεούται από το Νόμο 1566/85 να πράττει.

Η απάντηση του Υπουργείου, αν και σύντομη είναι πολύ γλαφυρή (IH/53, 8/2/2001). "Σας γνωρίζουμε ότι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αποδελτιώνει και ταξινομεί τις ετήσιες εκθέσεις των σχολικών συμβούλων όλης της χώρας από τις οποίες θα προκύψει και η αξιολόγηση της εκπαιδευτικής πράξης". Δηλαδή 4 χρόνια, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κάνει αποδελτίωση στις εκθέσεις των σχολικών συμβούλων (!) για να αξιολογήσει την εκπαίδευση του 1997, οπότε εύλογα τοποθετούμε την αξιολόγηση της εκπαίδευσης του 2001, το… 2010.

Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα που παρουσιάστηκε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν αυτό του υπερπληθυσμού πολλών ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας και της ανεπάρκειας των υποδομών τους. Στην ερώτησή μας με αριθμό 5604/663, 7/02/2001 αναφέραμε το ότι οι φοιτητές της Νομικής Αθήνας παρακολουθούν όρθιοι ορισμένα μαθήματα, ενώ παραθέσαμε και την απάντηση του Προέδρου του τμήματος της Νομικής που υποστηρίζει πως το Κράτος εδώ και πολλά χρόνια έχει εγκαταλείψει σε απαράδεκτη κτηριολογική κατάσταση το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το τμήμα της Νομικής.

Αντί ουσιαστικής απάντησης (αριθμός IH 151, 28/02/2001) ή έστω πρόθεσης για λύση, το Υπουργείο μας εξιστορεί το πως χρηματοδοτούνται τα ΑΕΙ της χώρας μας και τι ποσό χορηγήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το τρέχον έτος, "προς αποφυγή λειτουργικών και εκπαιδευτικών προβλημάτων και για την διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας". Δηλαδή, "τι κάνεις Γιάννη, κουκιά σπέρνω"…

Στην ερώτησή μας με αριθμό 2938, 9/10/2000 που καταθέσαμε στη Βουλή, αναφέραμε στο Υπουργείο το αντικειμενικό δεδομένο της μεγάλης ζήτησης των νέων για τριτοβάθμια εκπαίδευση. Υποστηρίξαμε ότι, εκ των πραγμάτων, η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από το Κράτος. Κατά συνέπεια, για να μορφωθούν δεκάδες χιλιάδες νέοι και να αναγνωριστούν κοινωνικά ως "μορφωμένοι" απαιτείται η de facto ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων - για να μη συνεχίσει να στραγγαλίζεται το αναπτυξιακό δυναμικό της χώρα μας.

Στην απάντησή του (IH 1058, 24/10/2000) το Υπουργείο Παιδείας δεν μπαίνει στο κόπο ούτε καν να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τα αναντίρρητα στοιχεία που παραθέσαμε. Στην απάντησή του της μίας (1) πρότασης, απλά αναμασά πως "σας γνωρίζουμε ότι η ίδρυση Ιδιωτικών ΑΕΙ στη Χώρα μας απαγορεύεται από το άρθρο 16 του Συντάγματος"! (θαυμαστικό δικό μας).

Το τελευταίο, δηλαδή το άδικο κρατικό μονοπώλιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα αποτελεί και την πηγή πολλών προβλημάτων στο χώρο της εκπαίδευσης. Με τέτοια αδιαφορία από τους ιθύνοντες για την ουσία των θεμάτων, πως περιμένει κανείς να προοδεύσει η Παιδεία και η Ελλάδα;

 

*Βουλευτή Επικρατείας των Φιλελευθέρων