(ΕΘΝΟΣ ΣΤΙΣ 26-6-2001)

ΑΕΙ-ΤΕΙ: Ο εμπαιγμός των παιδιών

Του Στέφανου Μάνου και Γιώργου Ψαχαρόπουλου*

Η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση για την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ θυμίζει κάτι από πρακτική, αλχημιστική μαγεία. Οι αλχημιστές ήταν ικανοί θαυματοποιοί που μετέτρεπαν τα μέταλλα σε χρυσό, χρησιμοποιώντας μυστικούς συμπαντικούς κώδικες. Την ίδια τακτική χρησιμοποιεί και το Υπουργείο Παιδείας, βαφτίζοντας τα ΤΕΙ σε ΑΕΙ σε μία νύχτα, χωρίς όμως να κάνει τίποτε ουσιαστικό πέραν της λεκτικής αναβάθμισης. Σκοπός αυτής της παρέμβασης είναι να φωτιστούν οι "μυστικοί κώδικες" αυτής της αλχημείας, ώστε ο εμπαιγμός των παιδιών να φανεί στην πράξη:

Η λεκτική αναβάθμιση των ΤΕΙ σε "ανώτερα ιδρύματα" δεν πρόκειται να συνεισφέρει καθόλου στη βελτίωση της απασχόλησης των αποφοίτων των ΤΕΙ. Η ουσία της εκπαιδευτικής πράξης δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τον τίτλο ενός ιδρύματος, παρά μόνο από την ΠΟΙΟΤΗΤΑ της παιδείας που παρέχει και τη σύνδεσή της με τις ανάγκες της αγοράς. Έτσι, το δώρο είναι άδωρο. Αλλιώς, θα μετονομάζαμε όλα τα Πανεπιστήμια μας σε "Harvard" και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Η κρατική χρηματοδότηση των ΤΕΙ ανέρχεται μόλις στο 1/3 αυτής των ΑΕΙ (περίπου 560.000 δρχ. για το 2001) και το κυριότερο έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Χωρίς εισροή χρημάτων, δεν μπορεί να επιτευχθεί πραγματική ανωτατοποίηση, όσο και αν επιμένουμε προφορικώς (lip service).

Τα ΤΕΙ, δικαίως ή αδίκως, δεν προτιμώνται από τους υποψήφιους για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντίθετα σχεδόν πάντα οι υποψήφιοι φοιτητές βάζουν τα ΑΕΙ στις πρώτες θέσεις των μηχανογραφικών τους δελτίων. Το Υπουργείο, μη θέλοντας να διαθέσει χρήματα για επιπλέον θέσεις ΑΕΙ, απογείωσε τα τελευταία χρόνια τις τριτοβάθμιες θέσεις ΤΕΙ, και ας μην ανταποκρίνονταν στη ζήτηση των υποψηφίων. Αποτέλεσμα; 3 στους 4 νέους σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο κάτι που δεν θέλουν, δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι (σοσιαλιστική ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού)!

Το Κράτος συνεχίζει να αντιμετωπίζει τους φοιτητές των ΤΕΙ σαν φοιτητές δεύτερης κατηγορίας - η πολύ μεγάλη αύξηση των θέσεων χωρίς παράλληλη αύξηση της κατά κεφαλής χρηματοδότησης και ο πρόχειρος σχεδιασμός τμημάτων που πολλές φορές συμπίπτουν με αυτά των ΑΕΙ, το αποδεικνύουν περίτρανα. Το Κράτος επιδοτεί φτηνό για αυτόν φοιτητόκοσμο, ρίχνοντας παράλληλα το δόλωμα της ανωτατοποίησης.

Η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης που εξήγγειλε η αρμόδια Υπουργός πριμοδοτεί τους απόφοιτους ΑΕΙ στην πρόσληψη στο δημόσιο. Γιατί λοιπόν να μην βαπτιστούν οι απόφοιτοι ΤΕΙ σε "ΑΕΙ", ώστε να μπορεί το Κράτος να βολέψει περισσότερους;

H ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, αφήνει ευχαριστημένους τους εμπλεκόμενους στα ΤΕΙ (αν και επακριβώς, ούτε αυτό επιτεύχθηκε). Έτσι, καθηγητές, φοιτητές ΤΕΙ και γονείς έχουν λόγους να είναι ευχαριστημένοι με την ανωτατοποίηση. Οι μάσκες όμως πέφτουν, όταν μετά την αποφοίτηση ο πτυχιούχος ΤΕΙ αντιλαμβάνεται πως το Κράτος τον γέλασε, διότι του παρείχε ανώτατη εκπαίδευση στα χαρτιά (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων). Η αξία ενός πτυχίου προσδιορίζεται εν μέρει από το τι διαπραγματεύεται στην αγορά εργασίας, όχι πως ονομάζεται.

Η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ αποτελεί έναν ακόμη ελιγμό της Κυβέρνησης στις πλάτες της νεολαίας. Η ζήτηση για τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, αφορά κυρίως θέσεις ΑΕΙ, όπως δείχνουν οι προτιμήσεις των υποψηφίων φοιτητών, αλλά και το παγκόσμιο ρεκόρ της χώρας μας σε φοιτητές (ΑΕΙ στην πλειονότητα) εξωτερικού. Αφού το Κράτος δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη ζήτηση για τριτοβάθμια εκπαίδευση και αρνείται μεσαιωνικά να επιτρέψει τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ρίχνει στάχτη στα μάτια των παιδιών ως εξής:

Εμπαιγμός 1: Τεχνητή προσπάθεια μείωσης της ζήτησης για τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσω εξεταστικής καρατόμησης στο Λύκειο.

Εμπαιγμός 2: Αντιμετώπιση της ζήτησης για τριτοβάθμια εκπαίδευση με παράλογη αύξηση των θέσεων ΤΕΙ.

Εμπαιγμός 3: Εισαγωγή των υποβαθμισμένων Τ.Ε.Ε. στο σύστημα για να διοχετευθεί εκεί η μάζα των μαθητών, ώστε ουσιαστικά να φρενάρει η ζήτηση για τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Εμπαιγμός ΤΕΙ: Αφού με τα παραπάνω επιτεύχθηκε ο σκοπός, η ανωτατοποίηση (… αλλά όχι πανεπιστημιοποίηση) των ΤΕΙ, δίνει για μία ακόμη φορά φρούδες ελπίδες στους φοιτητές των απανταχού ανώτερων ιδρυμάτων της χώρας μας.

Στην Ελλάδα, πριν από την εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής, έχει επικρατήσει η τεχνική του ισολογισμού των ψήφων (για πριν και μετά την εφαρμογή του μέτρου). Η Κυβέρνηση μπορεί να μετράει τα "κουκιά" των φοιτητών ΤΕΙ, των καθηγητών και των γονέων των παιδιών, όμως ο εμπαιγμός δεν θα αργήσει να φανεί. Το να δίνουμε στη νεολαία μας, αβασάνιστα, επιταγές χωρίς αντίκρισμα είναι το πιο εύκολο πράγμα. Μακροπρόθεσμα όμως αποδεικνύεται καταστροφικό, διότι υπονομεύει το αναπτυξιακό μέλλον της Ελλάδας και κουρελιάζει τα όνειρα της νεολαίας μας.

*Βουλευτές του κόμματος των Φιλελευθέρων